Liczba mieszkańców: 10,7 mln
Numer kierunkowy telefonu: 0055/21
Policja: 190
Pierwsza pomoc: 192
Czas lokalny: Warszawa 12.00, Rio de Janeiro 8.00
Historia
Rio de Janeiro znaczy tyle co rzeka styczniowa. Nazwę te nadal portugalski żeglarz Gaspar de Lemos. W styczniu 1502 r. odkrył zatokę Guanabara, która wziął omyłkowo za szerokie ujście rzeki.
Pierwsza kolonia na terenie dzisiejszego miasta została założona przez Portugalczyków w 1555 r. Początkowo zamieszkiwali ją uchodźcy hugenoccy z Francji, stad pierwotna nazwa osady brzmiała La France Antarctique. W 1567 r. kolonia powróciła pod bezpośrednie rządy Portugalii.
Początkowo ufortyfikowano wzgórza Urca i Moro de Castello. Następnie rozbudowano dzielnice staromiejską wraz z katedrą.
W XVII wieku miasto nabrało znaczenia jako port handlowy i ośrodek handlu cukrem. Jednak prawdziwy przełom nastąpił na początku XVIII wieku po odkryciu złota w Minas Gerias. Dzięki intensywnemu rozwojowi została tu przeniesiona w 1763 r. z Salwadoru stolica kolonii.
W 1807 regent Portugalii, książę Joao po zajęciu Lizbony przez Napoleona uciekł do Rio de Janeiro i ogłosił je stolica Zjednoczonego Królestwa Portugalii, Brazylii i Algavre. W ten sposób miasto stało sie jedyną stolicą państwa europejskiego leżącą w Ameryce.
Gdy w 1821 książę powrócił ze swym dworem do Lizbony tamtejszy parlament próbował przywrócić Brazylii status kolonii. W odpowiedzi na to syn Joao - Pedro I ogłosił niepodległość kraju a Rio de Janeiro zyskało status stolicy Cesarstwa Brazylii.
Dzięki mądrej polityce cesarza Pedro II, sprzyjającej imigracji z Europy, miasto przeżyło znaczący okres rozwoju i wzrostu liczby ludności. Po obaleniu cesarza w 1889, w wyniku przewrotu wojskowego stało się siedziba prezydenta. Miasto zostało znacznie przebudowane i rozbudowane na początku XX wieku.
Mimo przeniesienia stolicy kraju w 1960 r. do nowo zbudowanej Brazylii (Brasilia), Rio de Janeiro zachowało znaczącą pozycje w republice. Jest ważnym ośrodkiem naukowym, kulturalnym i handlowym.
Główne atrakcje
Miasto malowniczo położone nad zatoka Guanabara, wśród potężnych i malowniczych granitowych “głów cukru" uważane jest za jedno z najpiękniejszych na świecie.
Na słynną Pao Açúar, czyli Głowę Cukru można wjechać kolejka linowa z Praça General Tibúricio. Ze skalistego wzgórza o wysokości 369 m n.p.m. rozciąga wspaniały widok na miasto i zatokę.
Jeszcze lepsza panoramę można zobaczyć z najwyższego nad miastem wzniesienia zwanego Corcovado, czyli Garbus, sięgającego 709 m n.p.m.. Wieńczy go potężna figura Chrystusa Zbawiciela z rozpostartymi ramionami. Mierzy ona 30 m wysokości a wazy ponad 1000 ton.
Na szczyt można sie dostać koleją zębata odjeżdżająca z Rua Cosme Velho 513. Przejazd zapewnia wspaniale widoki. Możliwy jest także wjazd samochodem. Wzgórze leży na terenie Parque Nacional da Tijuca. Zajmuje go tropikalna puszcza, niezwykle kontrastująca z potężnym betonowym miastem.
Główny plac w mięście to Praça Floriano. To popularne miejsce popołudniowych i wieczornych spotkań mieszkańców Rio. Niegdyś dominującą role odgrywał Praça Tridentes otoczony monumentalna zabudowa teatrów. Na Praça Quinze de Novembro stoi ciekawa fontanna w kształcie piramidy z 1789 r. Obok, przy zatoce, wznosi sie pałac cesarski. Obecnie jest siedziba popularnego centrum kultury.
Najstarszym kościołem miasta jest klasztor sw. Antoniego z 1608 r. Zakrystie zdobią piękne płaskorzeźby i słynne portugalskie kafle azulejos. Prowadzi do niego wylaczona z ruchu samochodów Avenida 13 de Maio. Równie malowniczo, na wysokim wzgórzu położony jest klasztor Sao Beno. Aby dostać sie do niego najlepiej wjechać winda z Rua Dom Geraldo 40.